มูลนิธิรวมสามัคคีทำบุญทิ้งกระจาด

ยโสธร : มูลนิธิรวมสามัคคีทำบุญทิ้งกระจาดแจกทานช่วยเหลือคนยากจน

ผู้ว่าราชการจังหวัดยโสธร ได้เป็นประธานงานประเพณีทำบุญทิ้งกระจาด ประจำปี 2568 ที่มูลนิธิรวมสามัคคีจัดขึ้น เพื่อบริจาคทาน อุทิศส่วนกุศล ให้กับบรรพบุรุษ และญาติๆ มวลผีปีสารท์ ที่เสียชีวิต หรือว่าล่วงลับไปแล้ว ประชาชนคนจน บรรยากาศเป็นไปอย่างคึกคัก มีผู้ยากไร้ทั้งในจังหวัดและจังหวัดข้างเคียง แห่เข้ารอรับบริจาคสิ่งของกันอย่างหนาแน่น เล่นเอาภายในมูลนิธิและถนนเนืองแน่นกันแออัด ส่วนใหญ่จะเป็นคนยากคนจน ผู้ยากไร้ขาดแคลน ประเพณี (ออกเสียงว่า ซีโกว) ในประเทศไทยเป็นประเพณีของชาวไทยเชื้อสายจีนที่สืบทอดกันมาอย่างยาวนาน โดยทั่วไปเราจะรู้จักกันใน”ประเพณีทิ้งกระจาด”

ประเพณีนี้เป็นส่วนหนึ่งของเทศกาลสารทจีน ซึ่งตรงกับเดือน 7 ตามปฏิทินจันทรคติของจีน ( ประมาณเดือนสิงหาคม-กันยายน ) เป็นช่วงที่เชื่อกันว่าประตูนรกจะเปิดออกเพื่อให้ดวงวิญญาณไร้ญาติได้ขึ้นมารับส่วนบุญส่วนกุศลบนโลกมนุษย์ สำหรับสิ่งของที่นำมาแจกในวันนี้ ทางมูลนิธิรวมสามัคคี ได้จัดไว้จำนวน 2.500 ชุด แต่มีผู้มารอรับ 4.208 คน สิ่งของที่แจกเป็นจำพวกข้าวสาร อาหาแห้ง น้ำปลา น้ำมันพืช อาหารกระป๋อง เป็นต้นฯ

มีผู้มารอจำนวนมากเกินสิ่งของที่จัดไว้ ทางมูลนิธิจึงได้ปรับวิธีการแจกเงินแทนสิ่งของ นอกจากมีการแจกสิ่งของแล้ว ทางภาคเอกชน ร้านค้าต่างๆก็ได้นำเอาน้ำดื่ม ขนมจีน ไข่ไก่ แจกให้อีกคนละ 1 ถ้วย น้ำดื่มคนละ 1 ขวด ไข่ไก่คนละ 4 ฟอง จะเห็นได้ว่าประชาชนต่างพากันเข้าคิวยืนรอกันอย่างเนืองแน่น ท่ามกลางอากาศที่ร้อนระอุก็ไม่ถ้อถอย ผู้มารับของแจกส่วนใหญ่มาจากลุ่มน้ำชี พื้นที่ถูกน้ำท่วมซ้ำซาก มีทั้งเหมารถมา ใช้รถพวงมอเตอร์ไซค์มาเป็นกลุ่มๆ

ประเพณีนี้มีจุดประสงค์สำคัญ 2 ประการที่ควบคู่กันไป ได้แก่

การทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้ดวงวิญญาณไร้ญาติ: ชาวจีนเชื่อว่าการทำบุญให้ทานแก่ดวงวิญญาณที่ไม่มีญาติพี่น้องดูแล จะช่วยให้ดวงวิญญาณเหล่านั้นได้รับบุญและพ้นจากความทุกข์ทรมาน
การแจกทานให้ผู้ยากไร้: สิ่งของที่นำมาทำพิธีทิ้งกระจาดจะถูกแจกจ่ายให้กับผู้ยากไร้และคนทั่วไปที่มารอรับ โดยเชื่อว่าการให้ทานนี้ก็เป็นการสร้างบุญกุศลให้กับตัวเองและยังช่วยบรรเทาความเดือดร้อนของผู้คนในสังคมอีกด้วย

รายละเอียดของพิธีในอดีต สิ่งของที่ใช้แจกทานจะบรรจุอยู่ใน “กระจาด” ที่ทำจากไม้ไผ่ ซึ่งเป็นที่มาของชื่อ “ทิ้งกระจาด” แต่ในปัจจุบัน รูปแบบการแจกทานมีความหลากหลายมากขึ้น โดยส่วนใหญ่จะเป็นการบริจาคสิ่งของที่จำเป็นในชีวิตประจำวัน เช่น ข้าวสาร อาหารแห้ง เสื้อผ้า ยารักษาโรค หรือแม้แต่เครื่องใช้ไฟฟ้าบางชนิด

สถานที่ที่จัดงานทิ้งกระจาดมักจะเป็นศาลเจ้า สมาคม หรือมูลนิธิของชาวจีนต่างๆ เช่น มูลนิธิป่อเต็กตึ๊งที่จัดงานใหญ่เป็นประจำทุกปี โดยภายในงานจะประกอบด้วยพิธีกรรมทางศาสนาพุทธนิกายมหายานและลัทธิเต๋าควบคู่กันไป เช่น การสวดมนต์ การเซ่นไหว้ และการโปรยทาน ซึ่งในบางพื้นที่อาจมีการโปรย “ติ้ว” หรือแท่งไม้เล็กๆ เพื่อให้ผู้มารับนำไปแลกสิ่งของตามที่กำหนดไว้

โดยรวมแล้ว ประเพณีทิ้งกระจาดในประเทศไทยจึงเป็นประเพณีที่แสดงถึงความเมตตา การให้ทาน และการทำบุญทั้งต่อผู้ล่วงลับและผู้ยังมีชีวิตอยู่ เป็นการผสมผสานความเชื่อทางศาสนาและวัฒนธรรมอันดีงามที่สืบทอดกันมาอย่างยาวนาน